In 100 strofes beschrijft dichter Ivo van Dinther in Brabants dialect het relaas van een boerenfamilie in 1953 die Brabant verlaat voor een toekomst in het buitenland. Emigreren en daarmee verder van Brabant. Slechte en schrale grond, slecht weer, hoge pachten, tegenwerking van ‘de hoge heren’, regeldruk en te weinig grond. Genoeg redenen om niet hier te willen blijven boeren. Toen en anno 2024 worden de boeren nog steeds opgejaagd door alle elementen: een meerkoppig bureaucratisch monster. Echter een boer wil blijven boeren.

Enen boer moet een leven lang vechten
Mee de grond, het weer en ‘t geluk.
Mar ‘nen boer, die wil blijven boeren,
Die krijgde gij niet van zijn stuk.

De boer en zijn gezin hebben wel de Brabantse warmte en gezelligheid in zich.
Zij blijven dicht bij elkaar. In het buitenland voelt zo’n gezin zich zelfs meer Brabants dan in Brabant zelf.

Idee en concept: themacommissie en conceptteam
Ontwerp: Martijn van Bree & René Kuijten