Een charivari was een ritueel in de vorm van een volksgericht, waarbij een individu of een stel dat de sociale gedragsnormen had overtreden werd bespot en bestraft. Er werd een optocht gehouden met “ketelmuziek”, spottende toneelstukjes, spottende liederen en gejoel van omstanders. De ketelmuziek werd gemaakt met muziekinstrumenten, maar ook met allerlei spullen uit de huishouding, de werkplaats of de landbouw zoals ketels en zeisen. Men speelde waarschijnlijk bewust zo vals mogelijk.

Sommige charivari’s waren weinig meer dan een soort volksvermaak, een uitlaatklep, zodat er eens goed gelachen kon worden. Meestal ging het om een tamelijk milde bespotting en werd het slachtoffer daarna weer in de gemeenschap opgenomen. Soms ging men echter net zo lang door tot het slachtoffer zijn biezen pakte. Er werden wel eens bezittingen vernield en mensen gemolesteerd en in een enkel geval vielen er zelfs doden.